- żenująco
- żenująco {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w sposób zawstydzający, krępujący; niezwykle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś żenująco nieokrzesany, niedouczony. <fr.> {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
żenująco — przysłów. od żenujący (p. żenować) Ktoś żenująco naiwny … Słownik języka polskiego
niezręcznie — «w sposób niezręczny; nieudolnie, niezgrabnie, niezdarnie» Niezręcznie się poruszać, kłaniać. przen. «niezbyt taktownie, niewłaściwie, niestosownie; kłopotliwie, żenująco» Niezręcznie się odezwać. Rozmowa wypadła niezręcznie … Słownik języka polskiego